stycznia 22, 2013

stycznia 22, 2013

DRUGI PRZEKRĘT NATALII




Kto zapoznał się w pierwszej części z siostrami Sucharskimi może być pewny,że po raz drugi nie pozwolą się czytelnikowi nudzić. 
Olga Rudnicka daje krok do przodu jeżeli chodzi o zagadki jest więcej morderstw są one dziwne, brutalne co najważniejsze nigdzie nie ma ani śladu sprawcy. 
Siostry z daleka czują podstęp, który jak twierdzą zmuszone są rozwiązać. 
Uwielbiam po prostu uwielbiam czytać dyskusję pomiędzy pięcioma kobietami, śmiałam się w głos. 
Tutaj prym wiedzie twarda jak stal najstarsza z sióstr Natalia Anna, szczerze mówiąc chyba będę musiała zanotować niektóre z jej wypowiedzi gdyż mogą się kiedyś przydać.
Dzieciaki są starsze co za tym idzie jeszcze bardziej sprytne, chwilami irytujące jednak dużo pomagają.
Kobiety wspaniale się wzajemnie bronią jeżeli wyczują minimalne zagrożenie kierowane w stronę z którejś z sióstr. 
Pojawiają się nowe twarze, pewien Pan zakocha się w jednej z sióstr.
Bardzo ale to bardzo podoba mi się styl pisania młodej pisarki, ciekawa fabuła, do końca oczekiwanie na odpowiedzi, trzyma w napięciu, nie można podzielić lektury na dwa wieczory,  siadasz, czytasz dobrze się bawisz.
Jeżeli nie zapoznaliście się z twórczością Olgi z czystym sumieniem polecam na pewno nikt się nie zawiedzie zaś perypetie Pań Sucharskich wywołają na każdej twarzy uśmiech rozbawienia zwłaszcza w długie, zimne, ponure  wieczory. 

5 komentarzy:

  1. ciekawa jestem tej autorki, skoro Ty ją tak lubisz

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Wyślę Ci obie części Natalii jak tylko dostanę z powrotem pierwszą, jestem pewna,że Ci się spodoba!

      Usuń
    2. cieszę się, Aguś, ja też muszę się zebrać i naszykować coś dla Ciebie, choć teraz czuję się jak przebity balonik, całe powietrze ze mnie uszło

      Usuń
    3. Skarbie nie bierz tego tak do siebie bo mam wyrzuty sumienia, mogła się nie odzywać wtedy..

      Usuń
    4. widzisz ja już nabrałam do tego dystansu a i tak narobiłam reklamy tej książce w końcu wszystko Aguś jest po coś ja już wiem po co...

      Usuń

Copyright © Niekończące się marzenia , Blogger