Śpiący Giganci

Śpiący Giganci wywołują wiele emocji, niektórym ukazana historia przypadła do gustu, innym nie za bardzo. Jedno jest pewne. Opowieść wywołuje pewne emocje i reakcje. Po wielu pozytywnych recenzjach zdecydowałam się zapoznać z tytułem. Później, gdy książka już była u mnie, okazało się, że jednak nie jest idealna. Co ostudziło moją radość, ale i przygotowało na ewentualne zgrzyty.

W końcu zasiadłam do czytania, jakie są moje wrażenia po zakończonej lekturze? Postaram się o wszystkim dokładnie napisać.

Naszą przygodę rozpoczynamy w chwili, gdy jedenastoletnia Rose, podczas spaceru wpada w wąwóz, a przynajmniej tak się jej wydaje, idąc lasem, nie spodziewała się zobaczyć, czegoś nadzwyczajnego, jednak coś zwróciło jej uwagę i po chwili leżała w wielkiej jamie.

Gdy ekipa ratunkowa w końcu ją wyjęła i szum ustał, dziewczynka wróciła do normalnego życia. Później się okazało, że to, na co wpadła, było olbrzymią ręką...

Kilkanaście lat później, dorosła już Rose zostaje wezwana na rozmowę z tajemniczym mężczyzną. Pytania dotyczą zdarzenia, które miało miejsce w dzieciństwie, tego, co kobieta robiła przez kolejne lata życia, jakimi torami poszła jej kariera zawodowa.

Podobne rozmowy z mężczyzną o nieznanym imieniu i nazwisku odbyło jeszcze kilka osób. Między innymi piloci Kara Resnik i Ryan Mitchell, Vincent Couture znawca języków. Przynajmniej tak go nazywano, jednak Vincenta o wiele bardziej interesowały liczby, nauki ścisłe.

Wymieniona czwórka została wybrana do przeprowadzania badań nad częściami, podobnymi do tej, na którą wpadła mała Rose. Skąd pochodzą? Jakie jest zastosowanie i dlaczego zostały ukryte głęboko w ziemi? Czym jest potężny gigant?

Rozpoczynając przygodę ze Śpiącymi Gigantami, nie do końca wiedziałam czego się spodziewać. W jaki kierunku poszedł autor. Na szczęście, dzięki zapoznaniu się z recenzją Kaś(czworgiem oczu), wiedziałam jaką formę wybrał autor. Otóż w tej książce nie znajdziecie dialogów, całość została napisana na wzór raportów. Wywiady z poszczególnymi członkami załogi, ale nie tylko z nimi.

Mnie akurat ten zabieg nie przeszkodził w czytaniu, wręcz przeciwnie, miła odmiana. Jednakże zdaję sobie sprawę, że nie każdemu może przypaść do gustu.

Słów kilka na temat fabuły. Początkowa rezerwa ustąpiła ciekawości. Z każdą kolejną stroną byłam zastanawiałam się nad tym, co powstanie z ułożonych elementów robota. I gdy już będzie kompletne jakie będzie krył w sobie funkcje. 

Ogólnie całość nie jest poświęcona wyłącznie robotem, chociaż to o niego głównie chodzi. Mamy jednak wgląd na badania, relacje między załogą pracującą przy wydobywaniu, a w końcu składaniu maszyny.

Autor bardzo wnikliwie ukazuje czytelnikowi, jakie ewentualne konsekwencje mogłyby przynieść podobne znaleziska. I nie chodzi tylko o konkretny kraj, tylko cały świat. Tego, z czym może zderzyć się ludzkość, jak wiele teorii może nagle zostać obalonych, albo wystawionych na próbę. Przeprowadzane badania chwilami, jak dla mnie, były zbyt skomplikowane, ale myślę, że dla fanów nauk ścisłych mogą być to, interesujące doświadczenia, nawet jeśli są na razie tylko fikcyjne.

Moje wrażenia po zakończeniu książki są bardzo pozytywne, czytałam z ogromnym zainteresowaniem. Każda kolejna strona wprowadzała mnie w coraz większe zdziwienie, jednak one wszystkie były niczym, w porównaniu do tego, co serwuje zakończenie. Jestem bardzo ciekawa kolejnej części. Mam kilka swoich teorii, teraz muszę czekać do sprawdzenia tej prawdziwej.

Chciałabym Śpiących Gigantów polecić każdemu, niestety wiem, że nie każdemu przypadnie do gustu tematyka oraz styl obrany przez autora. Mimo wszystko uważam, że warto. Mnie się bardzo podobała i ze zniecierpliwieniem oczekuję kolejnej części.

Za możliwość przeczytania książki, dziękuję Wydawnictwu Akurat.