Zamek Czocha

Dzisiaj zabieram Was do Zamku Czocha. Z tym zamkiem to jest moja prywatna Wesoła historyjka, ponieważ mieszkałam większość swoje życia, praktycznie pod samym zamkiem, tylko po drugiej stronie jeziora. I nigdy nie byłam w środku :). Z zewnątrz oglądałam go przy każdej porze roku, gdy tylko ktoś przyjeżdżał z daleka, prowadził w moje ulubione miejsce wąwozu, gdzie można było przyglądać się budowli. Tylko nigdy nie weszłam do środka. Nie wiem, dlaczego, jak do tego doszło. Nie wiem.

W końcu stwierdziłam, że po tych 35 latach życia, nadeszła pora zapoznania od środka :). Zabrałam moja super ekipę - synów brata, bo w końcu ferie zimowe. I pojechaliśmy zwiedzać. Nie wiem, kto się bardziej cieszył, ja czy oni. 

Moje ulubione miejsce w zamku, najbardziej przypadło mi do gustu i szczerze mówiąc, szkoda było wychodzić. Niestety pani przewodnik, ciągnęła dalej, więc pozostały mi tylko zdjęcia.  Ogólnie do tej biblioteki są dwa wejścia. Tajemne i normalne. Wiadomo, że dla zwiedzających, jako atrakcja są udostępnione tajemne. Tylko, że dla osób z klaustrofobią, niekoniecznie podejdzie. Pani grzecznie zapytała, kto cierpi na te przypadłość i poprowadziła bezpieczna droga. Ja niestety, musiałam zostawić moją klaustrofobię za drzwiami, dzieci wystrzeliły jak z procy do tego wąskiego przejścia - nie miałam szans się wycofać ;). 

Kolejne miejsce do którego wspinaliśmy się tymi strasznie wąskimi i krętymi schodami. Mój Boże, czego to człowiek nie jest wstanie zrobić dla dzieci ;D. Dla nich atrakcja, ja miałam dramat, ale co zrobić. Zostawić nie mogłam, trzeba było strach schować w kieszeń. To jest prawda, że rodzicielstwo leczy z wielu przypadłości. Jako ciotka, stwierdzam, że to jest możliwe ;). Jednak uśmiechy od ucha do ucha, gdy jako pierwsi otworzyli ukryte miejsca - bezcenne. 

Tutaj jest ołtarz do rytuałów Masońskich, na witrażach są umieszczone symbole, które mają swoje znaczenie w rytuałach. Sporo ciekawostek z nimi związanych było. Nie będę oczywiście pisała, może ktoś planuje odwiedzić, dlatego sam o nich usłyszy :). 

Tak komnata jest możliwa do wynajęcia na noc - ale nie dobę. Tylko noc. Razem z chłopcami stwierdziliśmy, że zasnąć byłoby w niej trudno, jakoś za dużo tego wszystkiego, wystrój przytłacza. Najlepszy był telewizor w złotej ramie ;))))). Jak to mój A, stwierdził - zawiesili go w tej ramie, bo wiadomo, że nikt tam nie zaśnie ;). Dzieci mają ciekawe uwagi i spostrzeżenia. 

To okienko jest umieszczone w wieży widokowej. Kolejna zabawna sytuacja, kiedy pani przewodnik kończąc oprowadzanie, tłumaczy, że na wieżę idziemy już bez niej, tylko powie jak wygląda dojście, bo może nie każdy będzie miał odwagę wejść. Bo najpierw kamienne schody, a później trochę inne schody, a na końcu drabina. Mnie troszkę się słabo zrobiło - mam potężny lek wysokości. No więc pytam, te moje dzieci, czy chcą iść, czy dadzą radę po drabinie - miałam szczera nadzieję, że drabina zniechęci. 

Nie zniechęciła, wręcz przeciwnie. Pognali w podskokach, nie było wyjścia. Tym razem lęk wysokości musiałam schować w kieszeń. Bałam się jak nie wiem co, ale wiecie, chyba ta odpowiedzialność za dzieci, spowodowała, że nie skupiałam na swoim strachu. Dałam radę! Dziś mnie bolą okrutnie nogi, pewnie dlatego, że byłam cholernie spięta ;).  Jednak warto było! 

    I najlepsza reakcja tego małego człowieka - Ciociu! Zobacz - Morze! ;) Zdjęcia są trochę średniej jakości, światło było niesprzyjające. Trudno. Najważniejsze, że dzieci szczęśliwe, wycieczka udana. 

 

         Na koniec zdjęcie wykonane przez młodego fotografa ;) Zaraz po wyjściu z Zamku.