Pamięć - film

 

                                                                    źródło

Jakiś czas temu, byłam z koleżanką z pracy na festiwalu filmowym Zoom - zbliżenia.  W naszym Jeleniogórskim kinie "Lot" wyświetlane są nagrodzone filmy kina niezależnego.. Podczas tych kilku dni można zobaczyć produkcje o przeróżnej tematyce. Na początku planowałyśmy pójść na "Bulion", w którym główną rolę zagrała znana Juliet Binoche, niestety posypały mi się plany na ten dzień i musiałam zrezygnować. No i jakoś zupełnie przypadkiem trafiło na "Pamięć". Czy ta przymusowa zmiana była dobrym trafem? 

Pamięć w reżyserii Michela Franco, opowiada o przypadkowym spotkaniu kobiety i mężczyzny. Ona ( w tej roli Jessica Chastain) jest niepijącą alkoholiczka, wychowuje swoją nastoletnia córkę. Pracuje w domu pomocy społecznej jako opiekunka. Praca nie należy do łatwych, ale daje stabilność finansową. Sylvia ma młodszą siostrę, z którą często się widuje. 

Sulvia wybiera się na imprezę organizowaną przez znajomą ze szkoły. Jest mnóstwo ludzi, ona nie bardzo odnajduje się w towarzystwie. W pewnym momencie, przysiada się do niej mężczyzna. Kobieta nie bardzo ma ochotę nawiązywać znajomość, więc opuszcza lokal i kieruje w stronę metro. Zdaje sobie sprawę, że mężczyzna podąża za nią, później okazuje się, że dociera aż pod mieszkanie w którym mieszka. Wystraszona zamyka drzwi i postanawia przeczekać do rana. Następnego dnia odkrywa, że ów nieznajomy zasnął pod budynkiem. Jest przemoczony od deszczu i nie bardzo wie, co się dzieje. Sylvia znajduje przy nim telefon, postanawia zadzwonić pod najczęściej wybierany numer, który należy do brata mężczyzny.  

Okazuje się, że nieznajomy nazywa się Saul, mieszka ze swoim młodszym bratem i jego córką. Saul choruje na demencję. Są dni kiedy pamięta wszystko i nie ma problemu z rozpoznawaniem ludzi i miejsc, ale czasami - jak wieczoru gdy poznał Sylvie, zapomniał co się dzieje. Dotarł za nią pod mieszkanie i nie potrafił wrócić. Brat Saula, prosi kobietę, by dotrzymywała mu towarzystwa w zamian za opłatę. Z początku Sylvia odmawia, ale w końcu decyduje się na pomoc. 

Relacja tych dwojga jest niesamowicie skomplikowana i podczas oglądania budzi w odbiorcy wiele, ale to wiele emocji. Saul cierpi na demencję, przez co przytrafia się wiele dziwnych, czasem naprawdę ryzykownych sytuacji. Sylvia skrywa straszną tajemnicę - i nie jest nią alkoholizm.  

                                                                         źródło

Nie mam pojęcia, co wzbudza największe emocje w tym filmie. Relacja jaka zaczyna się rodzić między tym dwojgiem ludzi. W końcu facet cierpi na demencję, wystarczy wygooglować, by wiedzieć jakie objawy niesie ta choroba. Co dzieje się z człowiekiem, na którego spadnie ta choroba. Z kolei przeszłość Sylvii, to co ja dotknęło, a raczej jak do tego doszło, jak była potraktowana, sprawiło, żywe chyba większość ludzi w kinie wręcz oniemiała.  Wręcz siedzieliśmy porażeni. Naprawdę ta jedna scena łamie serce. I  nagle wszystko staje się jasne. 

Wracając do Sylvii i Saula, jest to wspaniale ukazane uczucie, między dwojgiem ludzi, którzy poznali się na swoich własnych zakrętach życiowych. W całym "bałaganie", który przeżywali można było dostrzeć, że oboje siebie potrzebowali. Jakby irracjonalnie to nie zabrzmiało. Saul mimo swojej choroby pomagał Sylvii, a ona pomagała jemu. Niesamowicie twórcy ukazali ich dysfunkcje, które utrudniały życie gdy byli sami, a razem działali na zasadzie uzupełniania.  

                                                                  źródło

Nie mogę, nie napisać o córce Sylvii, która odgrywa w filmie bardzo ważna rolę. Często dzięki niej można było się roześmiać, ale i wzruszyć. Końcowa scena z udziałem córki Sylvii, wzbudziła chyba we wszystkich taki cudownych uśmiech na twarzy i po prostu czuło się te emocje, wśród oglądających. 

Szczerze mówiąc, szłam na ten film z lekkim wahaniem. Jednak jestem bardzo zadowolona, że go obejrzałam. To produkcja, w której jest niewiele dialogów, ale za to mnóstwo emocji. Ogląda się się po prostu sobą. Niesamowicie stworzony film, który zostaje w człowieku na dłużej, niż do chwili wyjścia z sali kinowej.  Jeśli będziecie mieli okazję zobaczyć  - szczerze polecam. A jeżeli ktoś widział, proszę niech napisze, czy również wzbudził takie emocje?