Spełnione marzenie po czternastu latach

 

Zawsze chciałam robić paznokcie. Nie takie, jak sobie większość z nas potrafi w domu - albo nie potrafi, byle po prostu były. Mnie ciągnęło do tych profesjonalnych. Pamiętam, najpierw były tipsy - kto nosił tipsy? Jako dwudziestolatka miałam szpony na całą długość tego tipsa, nic nie skracałam, tylko robiłam formę. Bo przecież kupiłam sprzęt i dziabałam sama w zaciszu domowym. Oczywiście ilu koleżankom zrobiło się tych, metodą domową tipsów. A jak mnie to odprężało, mogłam tak siedzieć godzinami, jak tylko miałam trochę wolnego czasu. 

Jednak było konkretne Ale, nie miałam techniki, nie miałam wiedzy. Owszem, było we mnie mnóstwo zapału i chęci wiedzy, tylko zabrakło funduszy, na realizację. Wtedy, byłam na pierwszym roku studiów, złapałam jakiś staż, dorabiałam pomiędzy jako kelnerka i jakoś się toczyło. Kwota potrzebna do szkolenia, przerażała i w pewnym momencie skutecznie zniechęciła. I w ten sposób, zrezygnowałam z mojego marzenia, może błahego, ale jednak. Skończyłam studia, poszłam do pracy w przedszkolu, długo tam nie wytrzymałam i wylądowałam tu, gdzie jestem. 

W końcu zdecydowałam się zapisać na szkolenie. Trwało trzy dni i było mega intensywne.

Nareszcie wiem, jakie popełniałam błędy podczas mojego wieloletniego wykonywania paznokci, bo później, gdy stare dobre, ale sztuczne tipsy, poszły w odstawkę. Nadeszła era, żeli i właśnie tę metodę, chciałam opanować do perfekcji, by móc zrobić sobie i późniejszym klientkom - które już czekają na zielone światło ode mnie, piękne paznokcie. 

Tak prezentują się zrobione przeze mnie paznokcie, te po lewej były wykonywane na mojej ręce, więc troszkę trudniej było technicznie, ponieważ do dyspozycji tylko jedna pomocna dłoń;). Uczyłam się dwóch wzorów, czyli migdał i kwadrat. Na modelce zrobiłam kwadrat, nie powiem, stres był ogromny, bardzo bałam się pracy frezarką na cudzych paznokciach, ale nie taki diabeł straszny, wyszło naprawdę świetnie. Jestem z siebie bardzo zadowolona, ogólnie dumna, że wreszcie się zdecydowałam. 

Jak widzicie, mam to! Zdobyłam certyfikat, ale przede wszystkim cenną wiedzę, dzięki której moje paznokcie będą robione pięknie, a ja, nareszcie, będę mogła cieszyć się z wykonanej pracy. Oczywiście, jeszcze sporo szlifowania przede mną, ale jak pisałam wcześniej, mnie to sprawia mnóstwo frajdy i nie mogę się wręcz doczekać, kiedy będę mogła robić następne mani:). 

Tak wyglądał mój początek czerwca, czyli jak pisałam w poprzednim poście, rozpoczął się intensywnie i z wieloma emocjami. Zobaczymy co przyniosą kolejne dni i tygodnie.