ten jeden rok

Oczekiwałam tej pozycji, zakończenie pierwszej a raczej poprzedniej części podsyciło moją ciekawość. Chciałam jak najszybciej dowiedzieć się co wydarzyło się u schyłku dnia, który odmienił życie Allyson, dlaczego Willem nie wrócił skoro obiecał. Czy po roku poszukiwania, dniach, które wiele razy kazały zwątpić, można jeszcze znaleźć siłę na sklejenie czegoś co trwało tylko jeden dzień? Może cała podróż ku odnalezieniu odpowiedzi nie miała sensu?

Willem czuje, że coś poszło nie tak. W prawdzie, nie wie o co dokładnie chodzi, ale ma przeczucie, że zgubił, a raczej zapomniał o czymś bardzo ważnym. Niestety ból głowy jest zbyt silny by mógł racjonalnie myśleć. Miniony czas nie był dla młodzieńca zbyt łatwy. Zagubił się w swoim własnym życiu. Śmierć ojca sprawiła, że utracił nie tylko ważnego członka rodziny, ale jakby bardzo istotną cząstkę własnej egzystencji.

Teraz musi zdecydować co zrobić dalej. Podróżował po całym świecie. Zwiedził miejsca na prawdę godne uwagi,  ale dalej nie czuje się szczęśliwy. Poznał masę kobiet, wdał się w przeróżne relacje trwające dłużej i krócej. Żadnej nie obiecywał, że wróci, nie składał deklaracji. Korzystał z tego co mu oferowano, ale ta jedna dziewczyna, ten jeden dzień w Paryżu odmienił wszystko. Sprawił, że poczuł cel, za wszelką cenę chce ją odnaleźć. Tylko jak szukać kogoś o kim nic się nie wie, nie znając nawet imienia. Posiadając tylko wspomnienia?

Wraz z Willemem udajemy się w podróż do miejsc, które odegrają bardzo ogromne znaczenie w jego dalszym postępowaniu. Poznamy przyjaciół, którzy z jednej strony pomocni, będą chwilami uciążliwi, ale uświadomią jedno. Przypadkiem poznana dziewczyna była kimś więcej, skoro do tego stopnia wryła się w pamięć.

Tęsknota za ojcem, za utraconymi więziami rodzinnymi, nikłe relacje z matką, która postanowiła odnaleźć spokój daleko w Indiach. Czas poszukiwania Allyson będzie naprawdę burzliwy, ale i ciekawy oraz bogaty w doświadczenia. Nie zabraknie wrażeń, refleksji a także tego szczególnego klimatu stworzonego w poprzedniej części.

Przede wszystkim nie powiedziałabym, że Ten jeden rok jest kontynuacją. Autorka przedstawiła wydarzenia tym razem z perspektywy Willema. I tak łącząc  obie książki możemy przyglądać się jak wyglądały poszukiwania Allyson i Willema. Zrozumieć co wydarzyło się tamtego feralnego poranka kiedy dziewczyna czekała, dlaczego młodzieniec nie dotarł, skoro zostawił wiadomość, że wróci. 

Osobiście spodziewałam się, że to faktycznie będzie dalszy ciąg historii, ale okazało się inaczej. Kolejny raz udajemy się wraz z bohaterem w poszukiwanie zagubionej połówki. Nie mogę powiedzieć, że czuje się rozczarowana. Nie. Życie Willema jest na tyle bogate, że ani przez chwilę się nie nudziłam.

Pani Forman bardzo ciekawie skonstruowała fabułę i każdy kto ma w pamięci Ten jeden dzień zauważy zbieżności w kilku sytuacjach. Aż ma się ochotę powiedzieć bohaterowi "Idź tam, jesteś tak blisko". Podróżując po Indiach możemy dowiedzieć się sporo ciekawostek. Kolejny raz muszę wspomnieć o tym jak autorka dokładnie nakreśla najdrobniejsze elementy, tutaj nie ma mowy o niedociągnięciach czy chaosie.  Znowu jestem pod wrażeniem wiedzy i umiejętności połączenia z fabułą wielu przydatnych informacji.

Co najważniejsze, książkę czyta się jednym tchem, akcja toczy się miarowo dzięki czemu nie można narzekać na nudę. Jednak mam jedno małe, ale... zakończenie. Czuje niedosyt, nie było tym czego oczekiwałam, na co tak długo czekałam. Miałam nadzieje na coś bardziej "mocnego?.  Jak widać, autorka miała inny zamiar. 

Podsumowując, każdy kto zapoznał się z poprzedniczką powinien, a wręcz musi przeczytać Ten jeden rok by dowiedzieć się i zrozumieć co kierowało Willem. Kim naprawdę był i przede wszystkim czy jego droga połączyła się ze ścieżką Allyson.

Tekst stanowi oficjalną recenzje dla portalu DużeKa.
Książka bierze udział w wyzwaniu 52 książki.