Październik miesiąc lekarzy - jesień na pełnej

Miałam w planach napisać dziś recenzje, ale jakoś słowa nie układają w zdania. Mam zasadę, recenzja musi być prawdziwa, a nie pisana na siłę. Dlatego pomyślałam, że napiszę luźny post. O październiku, który zaczął się dziwnie, a później ruszył nagle z kopyta. I teraz, gdy mam chwilę przerwy zastanawiam się, jak to jest, że czasem przez długi czas nie dzieje się nic, a nagle wszystko przyspiesza.

Wcześniej pisałam, że jestem na zwolnieniu - może za jakiś czas, napiszę co się do tego przyczyniło, ale jeszcze nie chcę, to nie ten czas. W każdym razie, jak już trafiłam na słynne L4, worek się rozwiązał. Jeżdżę po lekarzach, wizyta za wizytą i przyznam szczerze, że trzeba mieć na leczenie bardzo dużo czasu ;). 

Niby godziny są dopasowywane, ale w praktyce chyba większość wie, jak wygląda przychodzenie na swój czas. Lekarze mają czas, nie spieszą się, człowiek musi być punktualnie bo inaczej, albo zaleje fala pacjentów, albo zabraknie miejsca.  No więc, trzeba rezerwować wiele godzina na badania.  

Zazwyczaj właśnie w październiku staram się porobić wyniki krwi, a później to już jak coś trzeba, umawiam się do specjalistów. Nie będę ukrywała, że wszędzie chodzę prywatnie. Nie mam siły i nerwów na dobijanie się na NFZ. Wiem, nie każdego stać, ale do póki mogę, chodzę prywatnie.  

Dziś jest światowy dzień zdrowia psychicznego. Pamiętam, jak jeszcze niedawno ludzie, którzy leczyli się psychiatrycznie byli piętnowani - bo wariat. Teraz, na szczęście takich sytuacji jest coraz mniej, a ludzie nareszcie zaczynają rozumieć, że zdrowie psychiczne jest równie ważne jak fizyczne. I nie ma wstydu iść do psychiatry czy terapeuty. A tym bardziej - być chorym. Bardzo mnie drażni, kiedy rzekomo "zdrowi" ludzie, wrzucają w ten dzień, prześmiewcze obrazki dotyczące chorób psychicznych. Tak, one mogłyby być zabawne, gdyby nie fakt, że wiele osób, jeszcze nie umie prosić o pomoc, jeszcze czuje wstyd i strach przed etykietą - nienormalny.  I takie postawy, często sprawiają, że powiedzieć głośno, o problemie jest potężnym wyzwaniem.  

Mam nadzieję, że przyjdzie dzień, kiedy nie będzie problemem rozmowa o chorobach, których często nie widać, ale równie groźnych, do tych namacalnych.  I dostęp do leczenie będzie bardziej cywilizowany, bez kosztownych terapii - niby są te na fundusz, ale czas oczekiwania lekko przeraża.  Oczywiście wszystko jest zależne od regionu. Jednak u mnie, z tego co wiem, to na prywatne wizyty terapeuty trzeba swoje odczekać. 

Pozostaje mieć nadzieję, że jak najdłużej nie będzie potrzebna taka pomoc, a jeśli już się zdarzy, to trafimy w dobre ręce. 

Październik to oczywiście jesień w tej najpiękniejszej odsłonie, złote liście, feeria barw i zapach, który zwiastuje zimę, ale jeszcze nie teraz. U mnie już bywają przymrozki, ale cóż, góry zobowiązują, szybciej się robi zimno. Na szczęście w dzień temperatury  nadrabiają, zrobiło się ciepło i słonecznie. Tylko spacerować. 

A jak u Was październik? Też macie spis wizyty lekarskich, czy może już za sobą? Mam nadzieję, że dbacie o zdrowie, bo jak to mówią - lepiej zapobiegać :).