Najlepsze i najgorsze książki 2016 roku

Dzisiaj przychodzę z króciutkim zestawieniem książek, które zapamiętałam na dłużej. Miniony rok był, jaki był. Jednak z książkami się nie rozstawałam, nawet gdy ich nie czytałam. Musiały być przy mnie. Zawsze. Bez względu na okoliczności.

Co mnie zachwyciło? Które tytuły rozczarowały i z wielkim bólem kończyłam, albo.... nie dokończyłam;)

 Odkrycia i perełki

  

1. Północ i Południe. Elisabeth Gaskell.

Gdyby nie Kasiek, po dziś dzień, żyłabym w niewiedzy o istnieniu tej pięknej książki. Najpierw zmusiła mnie do obejrzenia mini serialu, później zamawiałam książkę.  Zakochałam się w jednym i drugim. Moja miłość do Johna Thorntona nie ustaje. Zagadka mej samotności rozwiązana. Urodziłam się za późno...

Książka i film cudowne. Polecam!  Bujaczku, jeszcze nie przeczytałaś, nie rozumiem dlaczego. Nie bój się klasyki. W tej się zakochasz i będziesz chciała więcej. Uwierz siostrze;)

Ogólnie muszę napisać, że przez ten serial, kilka dni chodziłam oderwana od rzeczywistości. Rysiek cudownie wcielił się w rolę Jaśka, achy i ochy.... ojejuniuuuuu ;);):) Jak on patrzył, jak on grał całym sobą. O mój Boże! 

2. Ember in The Ashes. Imperium Ognia. Sabaa Tahir.

Kolejny rozstałam zmuszona, ale to dosłownie zmuszona do przeczytania. Tym razem Sylwia, nie odpuszczała i profilaktycznie, każdego dnia gnębiła.  W końcu już musiałam. 

Cóż to były za emocje. Imperium wciągnęło mnie niczym wirówka, zmotłosiło i wypluło. Autorka nie ma litości, odbiera nadzieję z każdą kolejną stroną. Na końcu nie bardzo wiedziałam co jak i dlaczego... Genialna! Ktoś wie, kiedy w końcu, będzie premiera kontynuacji? Minął rok... Wydawco, helloł!!! 

2. Alive.Żywi.  Scott Sigler.

W tej książce, od początku do końca była jazda bez trzymanki. Jak sobie przypomnę co tam się działo. Przerażająca i wciągająca. Bałam się, ale czytałam dalej. Pan autor dał popis, jedna z najlepszych książek 2016 roku. I kolejne moje pytanie. Gdzie jest kontynuacja? Rok czekania będzie za mało, może lepiej od razu dwa. Okładka paskudna, ale reszta świetna!

Nieporozumienia roku..

1. Życie i śmierć. Stephanie Meyer. 

Najlepszy gniot roku.  Meyer przeszła samą siebie. Zmierzcha lubiłam. Nie mam problemu się przyznać. Edek i jego miłość do upośledzonej Belli jest cudowna.  

Kurde, ale Edythe i Beau??? Serio? Gorzej niż straszne. Horror w najczystszej postaci.  Na Zmierzch ludzie narzekali, jednak to jest nic, w porównaniu do zielonego jabłuszka. Nie miałam siły się śmiać i płakać. Jedyna dobra strona, to ta, że książka składa się z dwóch wersji. Oryginał i szmira. Dlatego gdy rozłożył mnie na łopatki Beau zagryzający wargi, obróciłam książkę i czytałam normalnego Zmierzcha. 

2. Załącznik. Rainbow Rowell. 

Ktoś potrzebuje książki usypiającej? Załącznik spisze się bardzo dobrze! Chciałam dać szansę autorce, łudziłam się, że tylko Fangirl było wypadkiem przy pracy. Niestety. Załącznik trzymał poziom beznadziejności. Czytałam i czytałam, i czytałam i.... Bleeee. Ziewałam, odpływałam w niebyt. Wynudziłam za wszystkie czasy.  By na końcu z radością przeczytać ostatnie zdanie i mieć za sobą. Nie dość, że szpetna okładka (grafik płakał jak projektował) wnętrze jeszcze gorsze. 

3. Czy wspominałem, że Cię potrzebuję? Estelle Maskame. 

Oooo! To, to jest najlepszy absurd roku. Głupszej historyjki już nie dało się wymyślić. Maskame przebiła Kołtuna. Bo dzięki kołtunowi nauczyliśmy się, że w każdej, ale to w każdej chwili naszego życia, należy mieć GUMKI! Tak, pamiętacie prawda? Bez gumek z domu NIE wychodzimy. 

Natomiast ten wytwór, poza tym, że okrutnie drażnił i dobijał głupotą wszelaką, nie wnosi niczego do naszego życia :( Żadnych żeli albo nie wiem, może chociaż inne gadżety? Przykro mi, jak mam już czytać szmirę, niechaj mnie czegoś nauczy. Zgłaszam zażalenie....

Biedna Irenka, nie chciała a trzecią część dostała ... :D hi hi hi ;)  Kochana, czytaj! może tam pojawią się jakieś godne uwagi nauki! 

Zostało kilka niedoczytanych tytułów. Mam w planach dokończyć. Chociaż Promyczek... Bujaczku... wiesz, że moje pozbawione uczuć serduszko nie zniesie. Lepiej żebym nie robiła tego, później zranię Cię swoimi opiniami. 

Został jeszcze Osobliwy dom Pani Peregrine, historia ciekawa, dobrze się zaczęło i nagle utknęłam. Mam nadzieje powrócić i czytać z dalszym zainteresowaniem. 

Nowy rok rozpoczęłam bez wyzwań, nie chcę brać udziału w żadnej zabawie. Tylko czytam. Oby znalazły się same pasjonujące lektury:)